Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Τα χρώματα




- Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρωτησε το αστέρι την κερασιά
και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου
που περνούσε βιαστικά.
Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;
- Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα
την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγγαλιά της....
Ένα βαθύ άγριο μπλέ.
- Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;
- Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
- Τί χρώμα έχει η χαρά;
- Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.
- Και η μοναξιά;
- Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.
- Τι όμορφα που είναι τα χρώματα!
Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο,
να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
- Το αστέρι έκλεισε τα ματια του και ακούμπησε στο φράκτη.
Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
- Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω,
τι χρώμα έχει η αγάπη;
- ...Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,
απάντησε το δέντρο.
- Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
- Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,
όταν είναι Πανσέληνος.
- Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,
είπε τo αστέρι... Κοίταξε μακριά στο κενό...
Και δάκρυσε ... Το χρώμα του φεγγαριού

 Αλκυόνη Παπαδάκη - Τα χρώματα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου