Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Λύκου εξομολογήσεις.




Δεν είμαι καλός στο να αποκαλύπτω τα προσωπικά μου.
Δεν μπορώ να μην είμαι μυστικοπαθής.
Δεν τα πάω καλά με τους ανθρώπους.
Δεν είμαι κοινωνικός, δε νιώθω καλά μέσα σε κόσμο.
Αδυνατώ να υποκριθώ και να εξηγήσω συμπεριφορές που δε με εκφράζουν.
Λέω ότι μου έρχεται στο μυαλό και δε με νοιάζουν οι συνέπειες.
Είμαι άγριος, ανάγωγος, προβληματικός, μοναχικός.
Μου αρέσει το σκοτάδι, η νύχτα, η ελευθερία ...

Δε νιώθω άνθρωπος εδώ και χρόνια ... μόνο Λύκος.

Επιλογή δύσκολη, αυτοκαταστροφική, μοναχική.

Ο άνθρωπος μισεί τον λύκο, τον φοβάται, τον αποφεύγει, δεν τον καταλαβαίνει.

Μέχρι την σπάνια εκείνη στιγμή που γνωρίζεις εκείνο το εξίσου σπάνιο πλάσμα 
που σε αγαπά και σε αποδέχεται γι αυτό που είσαι πραγματικά.

Και κατανοείς πως αν δε σε αγάπησαν γι αυτό που είσαι στ'αλήθεια 
τότε δεν αγαπήθηκες ποτέ σου αληθινά.

Και μαζί της δίπλα της κοντά της αλλάζεις και ηρεμείς, γιατί δε φοβάσαι πλέον τους ανθρώπους.

Όμως δε χρειάζεται να πάψεις ποτέ να είσαι ο εαυτός σου μαζί της, 
γι αυτό και είναι μαγικό.   

Μια μαγική ιστορία σε ένα μαγικό παραμυθένιο δάσος ...



  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου