Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Απογοήτευση γαρνιρισμένη με λίγο αντιαισθητικό πορνό



Κάθισα προχθές με καλή διάθεση να δω το περίφημο και πολυδιαφημισμένο Nymphomaniac (Vol.1-2) του Lars Von Trier και περίμενα να απολαύσω ένα ΅αριστούργημα " που οι κριτικοί κινηματογράφου εκθειάζουν και προσκυνούν. Εγώ μάλλον θα είδα άλλη ταινία από αυτούς γιατί απογοητεύτηκα τόσο σε βαθμό να μου χαλάσει τη μέρα μου. Προσπάθησα να καταλάβω τι είναι αυτό που τους κάνει σε όλους αυτούς να τους τρέχουν τα σάλια και να φτιάχνονται αλλά ειλικρινά δε μπόρεσα να αντιληφθώ τι ακριβώς θα έπρεπε να με εντυπωσιάσει σε αυτό το καταθλιπτικό και όλο αστείους διαλόγους εργάκι. Το όνομα του κουλτουριάρη σκηνοθέτη ίσως; Λυπάμαι δεν είμαι επαγγελματίας κριτικός να θεωρώ καθήκον μου να προσκυνώ και να λιβανίζω κάθε πυροβολημένο και μεγαλοπιασμένο σκηνοθέτη που νομίζει ότι επειδή είναι και καλά "ψαγμένος " ότι και να μας πασάρει θα πρέπει να το θεωρούμε εκ προοιμίου αριστούργημα και να μας εντυπωσιάζει και τέλος. 

Τέτοια κείμενα όπως αυτά που μας περνάει μεταμφιεσμένα σε ψαγμένους διαλόγους στα κηρύγματα του στην ταινία τόσο πομπώδη και αερολογικά έγραφα εγώ στο λύκειο πριν είκοσι χρόνια όταν ήμουν πιτσιρικάς και δεν ήξερα τίποτα απολύτως και προσπαθούσα να εντυπωσιάσω τους φίλους μου. Αλλά ακόμα και τότε δεν είχα την φιλοδοξία να κάνω κηρύγματα τη φιλοσοφία μου και τις απόψεις μου όπως κάνουν πλέον πολλοί "ψαγμένοι" και να την σερβίρω στο θεατή μου σαν γνώση σε ατελείωτους και αφηρημένους διαλόγους για να μείνει με ανοιχτό το στόμα.

Με απογοήτευσε τόσο που δε θα κάνω καν σχολιασμό αναλυτικό στην ταινία αλλά θα την χώσω σε ένα ποστ μαζί με άλλες που δε με εντυπωσίασαν καθόλου. Δεν έχω καμία διάθεση να κάθομαι να ψάχνω τα βαθιά νοήματα και να προσπαθήσω να δικαιολογήσω γιατί δε μου άρεσε κάτι τόσο δήθεν και αντιπαθητικό από το πρώτο μέχρι το τελευταίο πλάνο του. 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου