Stardust (2007)

Αν και κανένας δε μπορεί να με κατηγορήσει πως δεν έχω μεγάλη φαντασία εν τούτοις τα γλυκανάλατα παραμύθια και τα ρομαντικά εργάκια με happy end δεν είναι και το φόρτε μου. 'Ετσι κρατούσα μικρό καλάθι και δεν ενθουσιάστηκα και πολύ όταν επέλεξα να δω το Stardust (2007) και αποφάσισα ότι απλά θα παρακολουθήσω ένα φανταστικό και απλοϊκό παραμυθάκι και θα περάσω ανέξοδα δυο ωρίτσες χωρίς πολλές απαιτήσεις. Βρέθηκα τελικά προ εκπλήξεως γιατί δεν είχα ψάξει αρκετά την προέλευση της ταινίας και το συγγραφικό υπόβαθρο της από πίσω αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα όπως κάθε φορά .

 

 Η υπόθεση είναι όσο παραμυθένια θα περίμενε κανένας και ακούγεται και απίστευτα περίπλοκη σε μια πρώτη ανάγνωση. Σε ένα αγγλικό χωριό βρίσκεται ένα τείχος χτισμένο πριν από χίλια χρόνια το οποίο έχει ένα άνοιγμα που είναι και η μοναδική είσοδος για έναν φανταστικό κόσμο που ονομάζεται Stromhold και στον οποίον κυριαρχούν η μαγεία και η φαντασία. To 1800 περίπου ένα αγόρι πέρασε από το απαγορευμένο μαγικό άνοιγμα και όταν έγινε άντρας με μια κάτοικο του Stromhold γεννήθηκε ο μικρός Τριστάν. Χρόνια αργότερα ο νεαρός πλέον Τριστάν (Charlie Cox ) θα αποφασίσει να περάσει κι αυτός από το άνοιγμα όπως παλιότερα ο πατέρας του στην προσπάθεια να αιχμαλωτίσει ένα αστέρι που έπεσε και με αυτό τον τρόπο να αποδείξει στην ομορφότερη κοπέλα του χωριού τον έρωτα του.'Ομως αυτή η απλή του προσπάθεια θα αποδειχτεί πως είναι η αρχή μια μεγάλης και όμορφης περιπέτειας καθώς το αστέρι που έπεσε δεν είναι πέτρα αλλά μια πανέμορφη κοπέλα η Yvaine (Claire Danes) την οποία ψάχνουν να αιχμαλωτίσουν επίσης μερικές κακές μάγισσες και κάποιοι ύπουλοι βασιλιάδες. Ο Τριστάν θα πρέπει να σώσει την Yvaine από τις παγίδες της μεγαλύτερης και πιο μοχθηρής μάγισσας τη Lamia ( Michelle Pfeiffer ) με τη βοήθεια της μητέρας του και ενός ολίγον παρεξηγημένου ιπτάμενου πειρατή ( Robert De Niro ).

 

Η υπόθεση σε ζαλίζει και σε προϊδεάζει για να δεις μια ταινία που εύκολα θα μπορούσε να βουλιάξει στην περιπλοκότητα της αλλά η αλήθεια είναι πως από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή και σκηνή βρέθηκα να διασκεδάζω απίστευτα μια καλά δομημένη ταινία στην οποία η ιστορία κυλούσε δροσερή στα μάτια μου σαν ένα γάργαρο ποταμάκι. Όσο προχωρούσε η εξέλιξη της και το feel good πνεύμα της με επηρέαζε και παραπάνω είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου μια αίσθηση ότι αυτό που βλέπω και ο τρόπος εκτέλεσης του και είναι γνωστό και οικείο σε μένα αλλά μετά το μισό αφέθηκα στο μαγικό κινηματογραφικό ταξίδι μου χωρίς να προβληματίζομαι και πολύ καθώς πραγματικά διασκέδαζα. 

 

Όταν ήρθε το ωραίο φινάλε και είδα το όνομα του συγγραφέα που αγνοούσα τότε μου αποκαλύφθηκαν όλα και κατάλαβα πως και γιατί βρήκα όμορφη την ιστορία γιατί μου θύμισε πράγματα και γιατί έκανα λάθος που δεν είδα νωρίτερα αυτό το παραμυθένιο φιλμ. Ο αγαπημένος μου και επικός Neil Gaiman ο μεγαλύτερος μυθοπλάστης της εποχής μας  ένας συγγραφέας συνώνυμο της ποιότητας και της φαντασίας είναι που έγραψε το βιβλίο πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία.

Βέβαια το ποιοτικό σενάριο βοηθάει αλλά δεν αρκεί για να είναι μια ταινία επιτυχημένη και το Stardust είναι προσεγμένο και καλά προσεγμένο και  στα υπόλοιπα συστατικά που το απαρτίζουν. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές και οι κορυφαίοι ηθοποιοί που έχουν τους πιο εξεζητημένους και υπερβολικούς ρόλους (De Niro και Pfeiffer ) τα καταφέρνουν πολύ καλά ενώ και ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές υπάρχει καλή χημεία και βοηθά στο να πιστέψουμε την ερωτική τους ιστορία. Η σκηνοθεσία δεν έχει μεγάλα ψεγάδια και τα ειδικά εφέ κλέβουν την παράσταση και γενικά η ταινία κυλάει πολύ ευχάριστα και ούτε καταλαβαίνεις για πότε πέρασε η ώρα και ήρθε το φινάλε της.

Παραμύθια με έρωτες και μάγισσες και βασιλιάδες και πειρατές αν βλέπω θα με ρωτήσετε .

Αν τα έχει γράψει η μαγική πένα του Gaiman, πρωταγωνιστούν σε αυτά ηθοποιοί μεγαθήρια και είναι σαν το Stardust προσεγμένα και όμορφα ναι βλέπω και παραβλέπω.

8/10 Πολύ Καλή.