Αυτό
το μελαγχολικό συναίσθημα που έχεις όταν έχεις ολοκληρώσει μετά από
μήνες καθημερινής παρακολούθησης μια αγαπημένη σου σειρά και γνωρίζεις πως αποχαιρετάς κάτι που σου έκανε καλή παρέα...
Ο Frasier Crane σίγουρα είναι ο κωμικός τηλεοπτικός χαρακτήρας που πέρασε τον περισσότερο χρόνο συνολικά στην οθόνη μου από όλους μέχρι σήμερα. Ημερολογιακά έκανε την πρώτη εμφάνιση του πίσω στο μακρινό 1984 στην πρεμιέρα της 3ης σαιζόν του Cheers και ολοκλήρωσε το τηλεοπτικό ταξίδι του είκοσι χρόνια αργότερα μετά από 466 εμφανίσεις στο όχι και τόσο μακρινό 2004.
Τους τελευταίους μήνες ολοκλήρωσα την παρακολούθηση και των δυο αυτών σειρών οι οποίες σημάδεψαν και καθόρισαν τον όρο κωμωδία για δυο διαφορετικές δεκαετίες. Περίμενα να μου αρέσει το γεμάτο τρελούς χαρακτήρες και παρεἱστικο Cheers και δεν είχα και πολλές απαιτήσεις από το Fraser καθώς η αλήθεια είναι πως ο χαρακτήρας του νευρωτικού ψυχίατρου που ενσάρκωνε ο Kelsey Grammer δε με έκανε να τον συμπαθήσω ποτέ μου και ήταν ο λιγότερο αγαπημένος μου χαρακτήρας στο καστ του Cheers. Όμως μετά από την ολοκλήρωση της παρακολούθησης και των 22 σαιζόν των δυο σειρών οφείλω να παραδεχτώ πως έπεσα έξω.
Το Frasier είναι πολύ καλύτερο και σε άλλο επίπεδο από το Cheers και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης ανάμεσα στις δυο σειρές. Αν το Cheers είναι το παρείστικο χιούμορ και οι όμορφες στιγμές που ζήσαμε στα νεανικά μας χρόνια τότε το Frasier είναι τα χρόνια που προσγειωνόμαστε βρίσκουμε τον εαυτό μας και τη θέση μας στη ζωή και απογειωνόμαστε ξανά κι έχει πολύ πιο εκλεπτυσμένο και ποιοτικό χιούμορ σε βαθμό που δεν περιμένεις από αμερικάνικη κωμική σειρά στις οποίες το χιούμορ είναι συνήθως εφάμιλλο του πνευματικού επιπέδου τους. Σε κανένα σημείο στην πορεία του Frasier δεν πιάνεις τον εαυτό σου να αναπολεί τους παλιούς χαρακτήρες του Cheers και να λες μακάρι να ήταν εδώ ακόμα και αυτό φαίνεται ειδικά στα επεισόδια που αυτοί εμφανίζονται σαν guest stars και σου φαίνονται χάρτινοι παράταιροι και ξεπερασμένοι, γιατί όσο συμπαθητικοί και να ήταν στο Cheers ήταν απλοϊκοί και δε μπορούν να συγκριθούν με την περιπλοκότητα των χαρακτήρων του Frasier.
Φυσικά όπως σε κάθε μακροχρόνια σειρά με πολλές σαιζόν στην πλάτη τους και οι συγγραφείς τους ξεμένουν από θέματα και εμπνεύσεις βλέπουμε μια πτώση στην ποιότητα της στις τελευταίες χρονιές αλλά μέχρι και την έβδομη το Frasier είναι ότι καλύτερο έχω παρακολουθήσει σε κωμική σειρά μέχρι σήμερα και γι αυτό ευθύνεται και το προσεγμένο κάστινγκ που έχει γίνει καθώς όλοι οι κεντρικοί ηθοποιοί δεν έχουν επιλεγεί με κριτήριο την εμφάνιση τους όπως στο Cheers αλλά με βάση την αξία τους και τις ερμηνευτικές τους ικανότητες. Το Cheers με κούρασε στις τελευταίες του χρονιές περισσότερο και δεν λυπήθηκα τόσο πολύ όταν τελείωσε γιατί δεν είχε να δώσει άλλο κάτι που δεν πιστεύω ότι ισχύει για το Frasier.
O Kelsey Grammer είναι νευρωτικός και υπερβολικός στον ρόλο του πρωταγωνιστή γιατρού αλλά μετά από ένα σημείο έτσι τον αγαπάμε κι έτσι μας αρέσει και στις τελευταίες σαιζόν που μαλακώνει κάπως μας ξενίζει. Για τον David Hyde Pierce που παίζει τον εκκεντρικό αδερφό του Niles ότι και να πούμε είναι λίγο είναι απολαυστικός σε κάθε του εμφάνιση και δίνει μια ευαισθησία και μια κωμική νότα πάντα με αξιοπρέπεια ακόμα και τις στιγμές που σε κάνει να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια. Ο γηραιότερος του cast ο πατέρας John Mahoney κερδίζει τον σεβασμό σου από την πρώτη του εμφάνιση ενώ και οι δυο γυναικείες παρουσίες των Jane Leeves και Peri Gilpin σε κανένα σημείο δεν φτάνουν να υπερβάλουν και να επιδίδονται σε καραγκιοζιλίκια για να γίνουν κωμικές.
Δεν το περίμενα τόσο καλό και ποιοτικό και το πρόβλημα είναι πως πλέον η επόμενη κωμική σειρά που θα επιλέξω να παρακολουθήσω θα έχει δύσκολο έργο και μεγάλο κενό να καλύψει. Γιατί και μόνο να παραθέσεις τα βραβεία που έχει κερδίσει η σειρά κουράζεσαι. Όμως τα αξίζει όλα και ίσως και ακόμη περισσότερα. Η λίστα είναι τεράστια γι αυτό και παραθέτω το link της wikipedia για όποιον θέλει να τα δει.
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_awards_and_nominations_received_by_Frasier
Cheers 6,5/10 Καλό
Frasier 8/10 Πολύ καλό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου