Είναι ο κόσμος μας
σπίθα φωτιάς που 'γινε στάχτη.
σπίθα φωτιάς που 'γινε στάχτη.
Μόλις πρόλαβες να τη δεις
κι ένιωσες αποκαΐδι άλλης γης.
Είναι ο κόσμος μας χόρτα ξερά μ' αγκάθια μυτερά.
Πόνος δυσβάσταχτος στο κορμί. Μα ελεύθερη η πνοή.
Είναι ο κόσμος μας
σίδερο και σκουριά, σκόνη και βροχή.
Χίλιων ανέμων η βουή.
Ευδοκία Τσαρσιώτου - Ο κόσμος μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου