Kiss Kiss Bang Bang (2005)

Είχα καιρό να γράψω για μια ταινία είναι αλήθεια και ίσως να ευθύνεται γι αυτό το γεγονός πως είχα επίσης και πολύ καιρό να δω και να απολαύσω πραγματικά μια ταινία και ενώ νυστάζω να προτιμώ να χάσω από τον ύπνο μου για να την δω ολοκληρωμένη έστω και στα άγρια χαράματα.  Μιλάμε για το Kiss Kiss Bang Bang (2005) που πραγματικά το έβαλα για να δω κάτι να με πάρει ο ύπνος χωρίς να έχω απαιτήσεις και με εξέπληξε ευχάριστα. Για να πω την αλήθεια το kiss kiss του τίτλου μου δημιούργησε την εντύπωση πως θα δω μια ρομαντική κομεντί οπότε θεωρούσα την βαρεμάρα σίγουρη αλλά ευτυχώς έκανα λάθος.

Η ταινία δεν είναι ούτε ρομαντική ούτε αισθηματική αντίθετα είναι μια έξυπνη πρωτότυπη και αστεία νουάρ κατάσταση στολισμένη με crime elements και σέξι και ενδιαφέροντες χαρακτήρες αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά τα περί της ταινίας. Η ιστορία είναι εξαιρετικά πολύπλοκη στο βαθμό που να χρειάζεσαι μεγάλη προσπάθεια για να την εξιστορήσεις συνοψίζοντας την σε μερικές μόνο γραμμές. Ένας μικρο κακοποιός ο Harry (Robert Downey Jr.) καταλάθος παίρνει μέρος σε μια συνέντευξη για μια ταινία στο Λος Άντζελες και καταλήγει σε ένα πάρτι όπου και γνωρίζει τον ιδιόρρυθμο ντετέκτιβ Gay Perry (Van Kilmer) που αναλαμβάνει να τον εκπαιδεύσει πάνω στο επάγγελμα του για τις ανάγκες του ρόλου του.  Επίσης θα γνωρίσει μια αποτυχημένη ηθοποιό την όμορφη Harmony (Michelle Monaghan) η οποία όπως θα αποδειχτεί είναι παιδική του φίλη και ο πρώτος του έρωτας. Από εκεί και μετά ο Harry και ο Gay θα εμπλακούν σε μια σειρά από περίεργες δολοφονίες που θα περιπλέξουν την κατάσταση και θα τους οδηγήσουν σε μια απίστευτη ακολουθία κωμικοτραγικών καταστάσεων. Μαζί με την Harmony θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν το κουβάρι της ιστορίας και να την βγάλουν καθαρή στο τέλος απέναντι σε φονιάδες μαφιόζους και το κακό συναπάντημα.

Όπως έγραψα και στην αρχή η ταινία είναι πάρα πολύ καλή για το είδος της και σου κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος αν και σε ορισμένες στιγμές βρίσκεσαι να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει καθώς η ιστορία είναι περίπλοκη και έρχεται ένας βομβαρδισμός από πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Οι τρεις κεντρικοί ρόλοι έχουν καλούς ηθοποιούς οι οποίοι αποδίδουν με όρεξη και τσαχπινιά τους ρόλους τους ειδικά ο Robert Downey που είναι απίστευτα εξαιρετικός στον ρόλο του ως ένας ανασφαλής και νευρικός άνθρωπος που βρίσκεται σε μια κατάσταση ξένη και δύσκολη και προσπαθεί να αντεπεξέλθει. Βέβαια ο πιο απολαυστικός ρόλος είναι αυτός του σκληρού και ψυχρού επαγγελματία ντετέκτιβ που είναι όμως και εντελώς gay που ενσαρκώνει τόσο αστεία σε ορισμένες σκηνές ο Van Kilmer. Η σκηνοθεσία είναι όσο δεμένη χρειάζεται για να μη βαρεθούυμε και να διασκεδάσουμε από τον Shane Black και έχει γίνει προσπάθεια για να δημιουργηθεί μια noir ατμόσφαιρα με ορισμένα σκοτεινά πλάνα και χρώματα. Καλά για τις ατάκες που ξεστομίζουν οι χαρακτήρες και ειδικά το αταίριαστο ζευγάρι του Harry και του Gay δεν το συζητώ είναι από τις καλύτερες στο είδος τους.

Απόλαυσα την συγκεκριμένη ταινία γιατί είναι καλογυρισμένη κι έχει καλούς ηθοποιούς, είναι προσεγμένη σε κάθε επίπεδο και κυρίως δεν παίρνει σε κανένα σημείο τον εαυτό της στα σοβαρά. Σε πολλά σημεία την λες και σάτιρα για τις ταινίες αυτού του συγκεκριμένου είδους και δεν είναι τυχαίο πως όταν προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών το 2005 στο τέλος ο κόσμος της έδωσε standing ovation. Ένα ξεχασμένο και κρυμμένο διαμαντάκι που κρυβόταν στην συλλογή μου και που με διασκέδασε και με ξάφνιασε ευχάριστα τόσο πολύ ώστε να με κάνει να εύχομαι το ίδιο και για τις επόμενες ταινίες που θα δω .








8/10 Πολύ Καλή.