Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο... που όταν δεν κάνει σκόρπιες σκέψεις ανακαλύπτω πως του αρέσει η μουσική η ποίηση και ο κινηματογράφος
Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013
Dredd (2012) - He is the LAW ...
Αυτή την ταινία που περίμενα να κυκλοφορήσει πως και πως Dredd (2012)την είδα αρχές Δεκεμβρίου για πρώτη φορά και σήμερα την είδα και δεύτερη.Γι αυτό και αποφάσισα να γράψω την κριτική της απόψε.
Σαν φανατικός οπαδός του Judge Dredd κι έχοντας διαβάσει ότι έχει
κυκλοφορήσει σχετικά με αυτόν από το 1977 που πρωτοπαρουσιάστηκε στις σελίδες του 2000AD,είχα τεραστιες
απαιτήσεις από την ταινία. Μια ταινία που αυτή την φορά οι ίδιοι οι δημιουργοί του Dreddκαιμε την επίβλεψη του 2000 AD έφτιαξαν
για να σβήσουν από το μυαλό μας και να ξεπλύνουν τη ρετσινιά της
ανεκδιήγητης αμερικανιάς του 1995 με τον αστείο Σταλόνε.Επρεπε να μαςσυστήσουν τον Ντρεντ από την αρχή λοιπόν και να κάνουν rebootδιαγράφοντας τα παλιά.
Και το κατάφεραν με μεγάλη επιτυχία .Απο το πρώτο
πεντάλεπτο που παρακολουθεις τη νέα προσπάθεια καταλαβαινεις οτι πλέον βλέπεις κάτι το
πραγματικόκαι αυθεντικό που ειναι βγαλμένο οπως θαέπρεπε και θα όφειλε να ειναι μέσα από τις
σελίδες του Κομικ σύμπαντος του Ντρεντ. Βλέπεις την Megacity One όπως
την γνωρίζεις μια πόλη τέρας ρεαλιστική μέσα στην απελπισία των κατοίκων της.Μαύρη,βρώμικη και
ανθρώπινη.Ολα είναι κι εμφανίζονται όπως θα έπρεπε να είναισε αντιθέση με τη χολυγουντιανή ταινία του 95 που για να αρέσει στους αμερικανούς δε σεβάστηκε τίποτα
απο τα εκ αδιαπραγμάτευτα και ιερά για τους οπαδούς και λάτρεις του Dredd.
Ναι αυτός πλέον που βλέπουμε είναι ο πραγματικός Joseph Dredd σε όλο του το μεγαλείο.Ενας άνθρωπος που γεννήθηκε από το σύστημα με μοναδικό και αποκλειστικό σκοπό στη ζωή του να εκτελεί το καθήκον του στους δρόμους και στα civil blocks της Megacity, ένας αμείλικτος και αδέκαστος τιμωρός-δικαστής-εκτελεστής που κάνει άσα επιβάλλει η στολή που φοράει χωρίς να διστάζει και χωρίς να εμφανίζει καμία από τις ανθρώπινες ατέλειες του ανεκδιήγητου Judge Dredd του Σταλόνε.Δε χαμογελάει ποτε του,δε χάνει τον έλεγχο των συναισθημάτων ποτέ του,δεν αγαπά και δε δείχνει αδυναμία ποτέ του,δεν αποκαλύπτει το πρόσωπο του ποτέ και σε κανέναν δε χάνει τη σοβαρότητα του δεν κάνει πλάκες και χαζομάρες παρά μονο το καθήκον του.Αυτός NAI είναι ο Νόμος.
Πως λοιπόν να μην τον λατρεύεις και να μη τον ζηλεύεις ; Η ταινία που
περιμέναμε όλοι οι fan είναι εδώ.Και καλύπτει απόλυτα τις απαιτήσεις μας και μας κάνει να περιμένουμε με αδημονία το sequel.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου